پايان كودكي/نوشته آرتور سي كلارك
پايان كودكي نگاهي اجمالي به رمان پايان كودكي /آرتور سي كلارك
در واقع اساطيري كه مي خوانيم خاطره اي از آينده است ،
نه از گذشته...
آرتور سي كلارك در رمان خود پايان كوركي به توصيف به توصيف اولين برخورد هاي بشر با موجودات فضايي مي
پردازد . دراين داستان ناوگاني از سفينه هاي فضايي غول آسا بر فراز تمام شهرهاي بزرگ دنيا معلق است و
چندين نسل است كه مردم آنها را مي بينند . «اربابان بزرگ» يعني همان افراد سفينه هاي فضايي كه
خودشان را به اين نام مي خوانند ،مدام با زمين ارتباط راديويي دارد فولي هيچ وقت خودشان را نشان نمي
دهند . بعد از سالها عاقبت اربابان بزرگ از سفينه ها بيرون مي آيند و آفتابي ميشوند و آن وقت دليل
انزوايشان در همه ي آن سالها معلوم مي شود : اربابان بزرگ از دل اساطير خود ما بيرون آمده اند و شباهت
عجبي به اهريمن دارند . وقتي ار آنها سوال مي شود كه آيا قبلا هم ديداري از زمين داشته اند و افسانه هايي
كه در مورد شيلطين داريم فخاطراتي است كه از دوران ديدار آنها داريم ،جواب ميدهند : خاطره نيست. تا حالا
بايد برايتان ثابت شده باشد كه زمان پيچيده تر از آن است كه علم شما تصور مي كرد . آن افسانه ها هم در
واقع خاطره گذشته نبود ، خاطره آينده بود....
لازم است كه خاطر نشان كنم... قصد وبلاگ،تنها معرفي كتاب(رمان پايان كودكي) است
..............نه ترويج (يا تاييد) تفكر و فرهنگ بيگانگان!!!!
